Θερμαϊκός, κάτι τέτοιες στιγμές!

Κάντε κλικ επάνω στις εικόνες

Έτσι λοιπόν θα ήθελα να είναι ο Θερμαϊκός κάθε μέρα. Στα πέντε χρόνια που βρίσκομαι στην Θεσσαλονίκη αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπω τον Όλυμπο από την παραλία.
Σε μια μέρα γεμάτη άγχος βιαζόμασταν με τον φίλο μου τον Στέλιο να φτάσουμε γρήγορα στη σχολή μας. Περνώντας από την πλατεία Αριστοτέλους δεν γινόταν να μη προσέξουμε την δύση του ήλιου και την πραγματικά πολύ όμορφη θέα που μας χάρισε ο Θερμαϊκός. Δεν αντισταθήκαμε και καθίσαμε για να απολαύσουμε τη λίγη ώρα που χρειαζόταν για να μας πει καληνύχτα ο ήλιος. Η θάλασσα απόλυτα ήρεμη και τα χρώματα που έδινε ήταν ότι έπρεπε για να μας κάνει να ξεχαστούμε και να χαλαρώσουμε. Ξεχάσαμε και το άγχος μας ξεχάσαμε και ότι είχαμε αργήσει αλλά άξιζε όσο τίποτε άλλο. Δεν ξέρω ποιος ήταν ο λόγος που η ατμόσφαιρα ήταν τόσο καθαρή και καταφέραμε να δούμε και τον Όλυμπο ακόμα. Ίσως φταίνε η Αλκυονίδες μέρες που μπήκαν στον μήνα μας και βάλθηκαν να μας τρελάνουν. Τέλος πάντων αυτό με έπεισε κάθε μέρα να περνάω από την παραλία για να απολαμβάνω αυτό το φυσικό θέαμα.
Την λίγη ώρα που μείναμε καταφέραμε να αποθανατίσουμε την ομορφιά με την φωτογραφική του κινητού μας. Φυσικά δεν αξίζει μια φωτογραφία ακόμα και με τα περισσότερα pixel που διαθέτει να σε πείσει, όσο η παρουσία σου εκεί για να το δεις με τα μάτια σου.

Βγείτε λοιπόν από τα σπίτια σας και κάντε αυτές της μέρες έναν όμορφο περίπατο στην παραλία, αξίζει!